Πᾶσα οἰκογένεια ἀπαλλάσσεται ματαίας καὶ δυςφορήτου δαπάνης.
Ἐξασφαλίζεται τὸ ἀμείωτον τῆς μερίδος τῶν κληρονόμων, οὓς δὲν ἀμφιβάλλω ὅτι ἔχω ἤδη πείσει πρὸς τὴν γνώμην μου.
Ἀπαλλασσόμεθα τῶν δολοφόνων λαρύγγων τῶν ψαλτῶν καὶ τῶν παπάδων, οἱ ὁποῖοι δὲν ἀμφιβάλλω ὅτι θὰ συνομώσουν τότε νὰ μοῦ σπάσουν τὸ κεφάλι.
Ἡ κωμῳδία θὰ λείψῃ καὶ ἡ περὶ τὸν νεκρὸν σιωπηλὴ ὀδύνη ἔσται ἀληθής, κατανυκτικὴ καὶ ἐπιβάλλουσα.
Οἱ διὰ τῶν προςκλητηρίων στρατολογούμενοι, δίκην ἐφεδρείας, συγκηδευταὶ ἀπαλλάσσουν καὶ ἀπαλλάσσονται ἀμοιβαίας ἐνοχλήσεως, ἀφοῦ πολλάκις λαμβάνοντες τὸ νεκρώσιμον προσκλητήριον,
— Οὔφ! ξεφωνίζουν αὐτομάτως — σήμερα ’βρέθηκε νὰ ’πεθάνῃ ὁ μακαρίτης, ποῦ μ’ ἔχουν καλεσμένο ’σὲ γλέντι! Ἄει ’ς τὴν ὀργή!
Ἡσυχάζει δὲ ὅλος ὁ ἄλλος κόσμος, καὶ πρὸ πάντων ὁ ὑποφαινόμενος
Ἀθήνῃσι, μηνὶ Αὐγούστῳ, 1886.
Κωνστ. Φ. Σκοκοσ
